Experimenteren met microdosering - Deel I

Hallo! Velen van jullie op Instagram waren nieuwsgierig (dat zou ik ook zijn), dus ik heb besloten dat ik mijn experimenten met het microdoseren van psilocybine hier op de blog zal documenteren. Ik zal beginnen met te zeggen dat ik momenteel in Nederland ben, waar truffels legaal zijn en je ze in een winkel of online kunt kopen.

Ik besloot te kopen bij een online bedrijf genaamd ' Earth Resonance'. Ik werd aangetrokken door hun aardse welzijnssfeer en de hoeveelheid concrete informatie die ze bieden. Ze sturen je ook een e-boek van 30 pagina's met meditaties, ademwerk en manieren om je voortgang gedurende de 30 dagen te volgen. Ik vat dit soort dingen niet licht op, dus het was fijn om wat richtlijnen en raamwerk te hebben van een bedrijf dat zich richt op welzijn en zelfontwikkeling.

Op de vraag waarom ik het 30 dagen durende microdosis-experiment wilde doen, kan ik u geen kort antwoord geven. Ik experimenteerde met psychedelica toen ik een tiener was, en hoewel mijn ervaringen bijna altijd behoorlijk transformerend waren, was het nog steeds voor recreatieve doeleinden. Ik heb nu veel eerbied voor geestverruimende/verruimende stoffen, en om eerlijk te zijn een beetje angst, dus van nu tot dan was het niet iets waar ik zin in had. Ik had een paar mensen om me heen uit verschillende kringen erover horen praten, en toen had ik een droom waarin ik volop aan het trippen was. Dit is meestal hoe iets voor mij begint. Ik werd op een zaterdagochtend wakker na een aantal behoorlijk wilde en mooie dromen en er was iets veranderd. Het was alsof ik tijdens het slapen een bericht kreeg dat dit het medicijn was dat ik nu nodig had. Ik vroeg mijn man of hij wat paddenstoelen met me wilde maken (hij zei nee). Ik zocht een winkel op waar ik ze kon kopen en liep naar de winkel om ze op te halen. Ik was absoluut zenuwachtig, maar de vrouw in de winkel stelde me gerust zolang ik: 1. ze op een lege maag innam 2. er niet van dronk of rookte 3. in mijn appartement of in de natuur was 4. ermee naar binnen ging openheid en zonder angst zou ik geen probleem hebben. Ik volgde haar instructies op en stelde ook een intentie. “Ik sta ervoor open om hieruit te ontvangen wat ik nodig heb.” Het voelde als 6 uur intense genezing voor mijn lichaam, geest en ziel. Het was echt wat ik me voorstel als je je hele leven elke dag een uur zou mediteren met de geest. Ik ontving enkele downloads, maar het was niets dat ik niet al van binnen wist. Het was een herinnering. Het deed me ook afvragen waarom ik in het begin zo bang was. Waar was ik zo bang voor?

Iets dat ik persoonlijk heb genezen is een hardnekkige aanval van eczeem en dit is, denk ik, de ultieme reden voor mijn beslissing om aan deze psychedelische reis te beginnen. Ik heb de afgelopen twee maanden acupunctuur gehad bij een geweldige genezer en ben op een punt in mijn behandeling gekomen waarop mijn toestand redelijk stabiel is. Ik kan je niet vertellen wat de precieze oorzaak van mijn eczeem is, maar dat het in verschillende mate is gekomen en gegaan sinds ik een heel jong kind was. Ik kan je vertellen dat als je een aandoening als deze hebt, je alles doet en probeert om de oorzaak te achterhalen. Vooral als je eenmaal leert dat de westerse geneeskunde min of meer is wat een pleister is voor een bom. Ik kan ooit meer over mijn huidige eczeemprotocol in een aparte blog schrijven.

Ik weet dat je misschien denkt: "Hoe kunnen paddenstoelen eczeem helpen?" Tijdens mijn eerdere ervaring had ik deze doorbraak waarbij ik begreep dat mijn huid niet mijn vijand was. Het beschermde me gewoon tegen iets dat de balans van mijn lichaam verstoorde. Ik heb ook de hele 6 uur geen irritatie of jeuk ervaren. Als je niet weet dat eczeem verband houdt met een immuunstoornis, wat betekent dat mijn immuunsysteem signalen naar mijn huid stuurt om zichzelf aan te vallen (het is in feite astma voor de huid). Ik kreeg ook de boodschap dat er geen “goed” of “slecht” bestaat op het gebied van gezondheid, waardoor mijn geest werd verlost van de scherpe emotie van angst die ik dagelijks ervoer vanwege mijn eczeem. Daarnaast had ik enkele artikelen gelezen over hoe psilocybine ontstekingen kan verminderen.

Hoe dan ook, na de reis en de onthullingen was ik nieuwsgierig. Wat was er in die tijd met mijn geest aan de hand? Is het echt gevaarlijk? Hoe kan ik vaker toegang krijgen tot die status? Ik begon onderzoek te doen en zaken als ‘neuroplasticiteit’ kwamen ter sprake.

Neuroplasticiteit is het vermogen van de hersenen om zich aan te passen aan veranderingen in de omgeving van een individu door in de loop van de tijd nieuwe neurale verbindingen te vormen. Neuroplasticiteit legt uit hoe het menselijk brein zich kan aanpassen, nieuwe vaardigheden kan beheersen, herinneringen en informatie kan opslaan en zelfs kan herstellen na een traumatisch hersenletsel.

Psychedelica en microdosering lijken de neuroplasticiteit van de hersenen te vergroten, waardoor het gemakkelijker wordt om betere gewoonten te creëren, oude denkpatronen te doorbreken EN de genezingstijd te verlengen.

Ik heb voorafgaand aan dit alles wat onderzoek gedaan naar Joe Dispenza, en een groot deel van zijn theorie gaat over dit concept van het vermogen van de geest om zichzelf en het lichaam op deze manier te genezen.

Dus uiteindelijk denk ik dat microdosering misschien een ander hulpmiddel in mijn gereedschapskist zou kunnen zijn.

Mijn voorzorgsmaatregelen:

• Mentaal zit ik goed, maar ik heb wel angstgevoelens. Ik ben een beetje bang dat de microdosering mijn angst kan vergroten of verergeren.

• Kan het mijn eczeem misschien verergeren? Vanwege deze voortdurende bezorgdheid ben ik heel voorzichtig met wat ik binnenkrijg.

• Omdat ik mentaal al behoorlijk koud ben, zou ik mezelf open kunnen stellen voor problemen? Sommige onderzoeken wijzen op het gebruik van psychedelica bij psychose. Met microdosering lijkt dit niet zo'n groot probleem, MAAR NOG STEEDS heeft je meisje nog steeds angst (zoals ik hierboven al zei).

Mijn bedoelingen:

• Maak ruimte voor eventuele genezing tijdens deze 30 dagen.

• Ik sta open voor het vergroten van inzichten en focus.

• We hebben wat gepraat over neuroplasticiteit en ik vraag me af of ik denkpatronen heb die het eczeem kunnen verergeren. Ik weet dat angst en stress geen oorzaak zijn van eczeem, maar de symptomen kunnen verergeren of een uitbraak kunnen veroorzaken. Ik weet ook dat langdurige angst en stress het lichaam met hormonen pompen die het vermogen van het lichaam om zichzelf te genezen kunnen verstoren. Dus ik sta open om te zien of ik misschien kan zien waar dit kan gebeuren en deze gebruikelijke denkpatronen kan oplossen als ze zich voordoen.

Het aardresonantieprotocol dat ik min of meer volg, vereist de ene dag een microdosis en de volgende dag geen dosisherhaling.

Ik heb echter wat extern onderzoek gedaan en de meeste andere protocollen vereisen een microdosis van één dag, twee dagen geen dosis, wat voor mij persoonlijk wat aantrekkelijker leek. Eén reden is dat je lichaam een ​​tolerantie opbouwt voor de psyilosiban, die naar verluidt na twee dagen verdwijnt, niet één. En de tweede reden is dat ik mijn geest wat meer tijd zou willen geven om de ervaring te integreren.

Dus hier zijn we op dag 6.

Tot vandaag heb ik geen noemenswaardige effecten opgemerkt. Misschien omdat ik deze keer de twee dagen vrij nam, is mijn tolerantie lager. De eerste dag slikte ik 0,33 gram, de volgende dag geen dosis, dag 3 slikte ik 0,54 gram, en daarna nam ik nog twee dagen vrij. Dus vandaag, de 6e dag, heb ik een uur geleden 0,58 gram ingenomen. De effecten die ik momenteel ervaar, lijken een beetje op de Ritalin of Adderal die ik op de basisschool kreeg voorgeschreven. Het voelt in zekere zin goed dat ik vanaf de eerste dag van mijn Haarwelvaartspraktijk meteen een pilatestraining van 20 minuten heb gevolgd, en onmiddellijk gevolgd door wassen, stofzuigen, schoonmaken, ECHT SCHOONMAKEN, tot het schrijven van deze blogpost. Misschien ben ik vergeten dat ik misschien dagelijks een beetje afgeleid ben en dat dit niet helemaal is hoe gemakkelijk ik normaal gesproken in elke nieuwe “taak” die ik doe, vloei. Ik zou dus zeggen dat dit een positief effect is. Ik vind het vet.

Een negatief effect zou een toename van angst en ook een gebrek aan honger zijn. Dit zijn dezelfde effecten die ik zoveel jaren geleden voelde bij de Ritalin. Hoewel de angst behoorlijk ongemakkelijk is, roept het thema's van wantrouwen op waar ik graag over nadenk. Ik zie dat mijn geest ‘bezorgd’ begint te worden of oprecht bang wordt voor deze toename van lichamelijke angst. De geest begint ergens heen te gaan en verhalen te creëren, maar het voelt belangrijk voor mij om dit in twijfel te trekken en mezelf vervolgens af te vragen: 'Adem ik?' en “Kan ik gewoon genieten van deze toename in productiviteit zonder me zorgen te maken?” Het antwoord: nou, dat lijkt me wat ik nu zou moeten voeden. Het heeft te maken met het vertrouwen op mijn eigen lichaam. Ik denk dat ik hierover een dagboek zal schrijven en misschien op een later moment zal vertellen hoe ik te werk ga.

Dit is het einde van mijn inleiding tot mijn microdoseringsexperiment. Ik ben blij dat je met mij meegaat op deze reis.

Lees hier deel II

Blogpost door Jewel Mondros - blogpost